Chondryty to najczęściej spadający na Ziemię rodzaj meteorytów (~85%). Meteoryty te składają się z chondr (małe ziarna materii krzemianowej najczęściej o kształcie kulistym) i ciasta skalnego (matriks), czyli materii spajającej chondry. Masa chondr to nawet 75% masy meteorytu. Chondryty są fragmentami małych rozbitych planetoid, co oznacza, że składają się z pierwotnej i w dużej mierze nieprzeobrażonej materii. Dzięki chondrytom poznajemy pierwotną materię naszego Układu Słonecznego, a także jego historię. Meteoryt Allende (chondryt węglisty) powstał 4,567 miliarda lat temu i jest jedną z dwóch najstarszych skał na Ziemi!
Podstawowe grupy chondrytów
Chondryty dzielimy na pięć grup:
- chondryty zwyczajne (H – L – LL)
- H (dawniej oliwinowo-bronzytowe) – zawierają bronzyt (np. H5 Pułtusk w kolekcji Szymona)
- L (dawniej oliwinowo-hiperstenowe) – zawierają hipersten (np. L5 Mount Tazerzait w kolekcji Szymona)
- LL (dawniej amfoteryty) – najsilniej utlenione (np. LL5 Czelabińsk w kolekcji Szymona)
- chondryty węgliste (C)
- CI – od meteorytu Ivuna
- CM – od meteorytu Mighei
- CO – od meteorytu Ornans ( CO3 NWA14873 w kolekcji Szymona)
- CV – od meteorytu Vigarano (CV3 Allende w kolekcji Szymona)
- CK – od meteorytu Karoonda
- CR – od meteorytu Renazzo (CR2 NWA852 w kolekcji Szymona)
- CH – od wysokiej zawartości metalu „high metal”
- CB – od meteorytu Bencubbin
- CL – od meteorytu Loongana
- chondryty enstatytowe (E) – zawierają enstatyt
- EH – z wysoką zawartością żelaza i małymi chondrami
- EL – z niską zawartością żelaza i większymi chondrami
- rumurutity (R) – rzadki typ chondrytów nie zawierający żelaza metalicznego, bogaty w oliwiny i wysoko utleniony (R3-6 NWA14862 w kolekcji Szymona).
- kakangarity (K) – zawierają chondry metalowo-krzemianowe ze zredukowaną ilością krzemianów i ponad 50% Fe-Ni.
Zmiany temperaturowe i uwodnienie
Chondryty dzielimy także na sześć grup petrograficznych w zależności od zmian temperaturowych lub uwodnienia chondr, przy czym typ 3 jest typem niezmienionym:
- 1 – brak chondr, matryca nieprzeźroczysta, najmocniej uwodniony,
- 2 – chondry wyraźne, matryca nieprzeźroczysta, uwodniony,
- 3 – chondry bardzo wyraźne, matryca nieprzeźroczysta,
- 4 – chondry wyraźnie zaznaczone na przeźroczystej matrycy, mała zmiana temperaturowa,
- 5 – chondry wyraźnie zaznaczone na przekrystalizowanej matrycy, średnie zmiany temperaturowe,
- 6 – słabe chondry na przekrystalizowanej matrycy, duże zmiany temperaturowe.
Przykładowa klasyfikacja chondrytów
- Pułtusk H5 – meteoryt kamienny, chondryt zwyczajny o dużej zawartości żelaza z chondrami średnio zmienionymi temperaturowo
- Allende CV3 – meteoryt kamienny, chondryt węglisty typu Vigarano o chondrach niezmienionych ani temperaturowo ani uwodnionych, czyli pierwotnych
Skład mineralny chondrytów
Podstawowymi minerałami spotykanymi w meteorytach są:
- oliwin
- fosteryt – Mg2SiO4 (do 70% składu oliwinów)
- fayalit – Fe2SiO4 (do 30% składu oliwinów)
- piroksen
- enstatyt – MgSiO3
- bronzyt – składający się z ~80% enstatytu i ~20% ferrosilitu FeSiO3
- hipersten – składający się z ~70% enstatytu i ~30% ferrosilitu FeSiO3
- stop żelazo-niklowy – FeNi (kamacyt, taenit)
- troilit – FeS
Pirokseny

Oliwiny

Podział chondrytów zwyczajnych
